Beceriksiz bir şarlatan; pasif-agresif bir sadist ve kafasının arkasında Lord Voldemort olan bir adam… Hogwarts’ın en tartışmalı derslerinden birisi olan Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörlerini en iyiden en beterine doğru sıralayan Pottermore‘un listesini sizlere taşıyoruz!
Karanlık Sanatlara Karşı Savunma makamı için “lanetli” derler. Çünkü yıldan yıla, felaketten felakete Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmeninin işi (çoğunlukla) bir sınıfa lütfedecek en kötü adaylar tarafından icra edildi. Ama hangisi en kötüsüydü? Hangi Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmeni tamamıyla bu rolün lanetine yaraştı ve bir daha asla çocukların yakınına getirilmemeliydi? Ve aslında hangileri fena değildi?
Hadi onları en iyiden en kötüye doğru sıralayıp öğrenelim.
En kötü Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmenine doğru saydığımıza göre en iyisiyle başlıyoruz: Remus Lupin. Cesareti, nezaketi ve sabrı onu Hogwarts‘taki en iyi öğretmenlerden biri yapmış bir büyücü ve gördüğümüz kadarıyla Karanlık Sanatlara Karşı Savunma’yı öğretebilecek tek düzgün insan.
Lupin’in dersleri eğlenceli geçiyordu ve o derslere canlandırıcı özgün bir hava katmıştı; üçüncü sınıflara Hinzıpır ve Böcürt gibi karanlık yaratıklarla mücadele etmeyi öğretmiş ve sınavlarında canavar dolu engelli bir pist hazırlamıştı. Eğlence budur! Ve gizlice Patronus Büyüsü yapmayı öğrettiği Harry Potter‘a olan bağlılığı vardı. Ama tabii işin lanetinden kaçamadı; Lupin’in kurtadam olduğu ortaya çıktı ve ailelerden gelen öfkeli baykuş akınlarından önce görevinden istifa etti. Çocukların diğer Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmenlerini düşününce ne ironi…
Ölüm Yadigârları‘nın sonunda ortaya çıktığı gibi Profesör Snape Harry’nin o güne kadar tanıdığı en cesur ve asil insanlardan biriymiş. Ama bu onun en neşeli ve uyumlu öğretmenlerinden biri olduğu anlamına gelmiyor.
Ne de olsa onu İksir dersinde gördük ve genel itibariyle Snape’in karakteri ortada. Aslında Dumbledore içindeki en kötüyü ortaya çıkaracağını düşündüğü için ona bu işi vermeyi senelerce erteledi – o kadar takıldığı Karanlık büyücüleri biliyorsunuz zaten.
Ancak Harry’nin bazı diğer öğretmenleriyle kıyaslandığında Snape hiç olmazsa kendini işine adamış, sağlam ve oldukça nitelikli biriydi. Eh, Karanlık Sanatlar’ı “sabit olmayan, değişime uğrayan ve yok edilmez bir şey” olarak adlandırdığı ilk ders konuşmasına bakacak olursak belki de biraz fazlaca nitelikli. Sakin ol, Snape.
Yine de Voldemort’un yükselişte olduğu bir yılda bu dersi verecek bizzat onun çift taraflı casusundan daha iyisi var mıydı? Patronunu öldürmek için yaptığı o sinir bozucu Bozulmaz Yemin olmasaydı Snape için iyi bir iş olabilirdi…
Gilderoy Lockhart kötü niyetli bir büyücü değildi, ancak ona öyle iyi bir büyücü de denemezdi. Sadece hırçın bir düzenbaz, şöhretini sahtekarlık ve yalanlar üzerine kurmuş bir “kahraman” olduğundan değil, namını korumak için korkunç mesafeleri aşmaya istekli olmasıyla tehlikeliydi de. (Eh, bir büyüyü doğru düzgün yapabilseydi bari.) Bir şarlatan olduğunu düşünürsek Lockhart’ın Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmeni olduğu zaman haliyle yetersiz bir fiyaskoydu – sınıf onun hakkında Karanlık Sanatlar’dan daha çok şey öğrenmişti.
Mesela ilk dersine bakalım, masum çocukların üzerine bir kafes Cornwall Cinperisi salmadan önce kendisiyle ilgili bir mini testle başladı. Bu küçük gafın ardından dönemin geri kalanı kendi kitaplarından okuyarak ve Harry’nin (gönülsüz) yardımlarıyla onları yeniden canlandırarak geçti. Aslında sınıf yılın sonuna kadar gerçek savunma hakkında hiçbir şey öğrenmemiş oldu. Bu da kafalarda Dumbledore’un onu neden işe aldığı hakkında sorular oluşturmakta, sahtekarlığını açığa çıkarmak için bir girişimdir belki de ha? Ne biçim bir okul bu böyle?
Alastor Moody‘yle ilgili (daha doğrusu Alastor Moody’ymiş gibi davranan Barty Crouch Jr‘la ilgili) tuhaf olan şey ise epey bilgilendirici bir Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmeni olmasaydı.
Biraz da gözüpek demeli (sonuçta kalkıp ilk dersinde Affedilmez Lanetleri gösterdi) ancak ilginç bir konuşmacıydı da ve kesinlikle Harry ve sınıf arkadaşlarına bir iki şey öğretti. Başka birisiymiş gibi davranması ne kötü; Harry’ye yardım etmedeki hevesi Üçbüyücü Turnuvası‘na hile karıştırmak için yapılan entrikanın bir parçasıymış.
Voldemort’la ilgili olan tüm bağlantılarını bir kenara koyacak olursak belki de bu gerçek Deli-Göz’ün Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersinin nasıl olacağına dair iyi bir izlenim olabilirdi.
Sonuçta “Sürekli tetikte olun!” uydurmak için fazla güzel bir slogan.
Amycus Carrow‘ın Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmenliği yaptığı zamanla ilgili bildiğimiz pek bir şey yok (Harry, Ron ve Hermione Hortkuluk arayışındayken bu işi devraldı) ancak bildiğimiz bir şey bunun dehşet verici olduğuydu.
İlk olarak, o bir Ölüm Yiyen‘di. Voldemort’un Sihir Bakanlığı’nı ele geçirmesinin üzerine bu işin başına geçti. Ve Neville Longbottom’ın Harry’ye anlattığına göre epey de sadistmiş; Karanlık Sanatlara Karşı Savunma’yı sadece Karanık Sanatlar’a dönüştürmekle kalmamış disiplini de Cruciatus Laneti’yle icra etmeye kalkmıştır. Neville’ın dediğine göre Dolores Umbridge, Carrow’ın cezalarının yanında “hafif” kalıyormuş.
Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmeni olarak Profesör Umbridge, öğrencilerin burunlarını ders kitaplarına saplayarak, Lord Voldemort‘un döndüğünü inkar ederek ve belki de en kötüsü her cümlesini rahatsız edici bir kıkırdamayla bitirerek Harry’nin derslerinin tüm faydalı kısımlarını silip süpürmeyi başarmıştır.
Onun aşırı tatlı ve şekerli yöntemleri muhtemelen Carrow’ların yaptığı dönemden daha acımasızdı ve çok geçmeden o kız çocuğu gibi pembe cübbeleri ve kedi sevgisi uğursuz ve tam olarak kötü işlerin önünü açtı, Harry ve arkadaşlarının kendilerini gittikçe karanlık bir hal alan dünya karşı savunmalarını engellemek için yetkisini sonuna kadar kullandı. Asasını bile kaldırmadan Dolores Umbridge’in bitmek bilmeyen Eğitim Kararnameleri ve Harry ile resmen yara izi bırakan ceza oturumları ona sonuna kadar hak ettiği ikinci en kötü Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmeni unvanını kazandırmıştır.
Ürkekçe tikleri ve sarığından dolayı Profesör Quirrell en başta gayet zararsız gibi görünse de onun bu grubun neden en kötüsü olabileceğine dair küçük bir nedenimiz var.
Bu onun biraz diken üstünde hal ve hareketlerinden, girdiği sınıfların her zaman sarımsak kokmasından veya tamamıyla her şeyden korkuyormuş gibi görünmesinden değil de kelimenin tam anlamıyla kafasının arkasında Lord Voldemort olmasındandır. Büyücü tarihindeki en Karanlık büyücülerden biri kafasının arkasındaydı. Bize de kafanızın arkasında Lord Voldemort olmasının Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmenin en kötü yolu olabileceği gibi geliyor. Olabilecek en kötü yol.
Peki sizin sıralamanız nasıl olurdu? Bizlerle paylaşmayı unutmayın.