J.K. Rowling’in Kaleminden “Büyü Dünyasında Teknoloji” Üzerine Her Şey

Arthur Weasley’nin Muggle teknolojisine olan düşkünlüğünü hepimiz biliyoruz. Muggle teknolojisinden uzak kalmaya çalışan büyü topluluğunun aslında bu konuda ne kadar meraklı olduğunu hep birlikte inceleyelim! Tabii safkan aileler yine de bu konuya sıcak bakmıyorlar.

Herhangi bir kitabı, enstrümanı ya da hayvanı bir asa sallaması ve Accio! sözleriyle çağırabilirken; tanıdık ve arkadaşlarınızla baykuş, alev, Patronus, Çığırtkan ve madeni para gibi büyülü objelerle konuşabilmek ya da onları Cisimlenme ile kişisel olarak ziyaret etmek varken; gazeteniz hareketli resimlerle doluyken ve günlük objeler sizle bazen konuşuyorken, internet çok da eğlenceli bir yer olarak görülemez. Bu bir büyücü ya da cadıyı internette sörf yaparken göremeyeceğiniz anlamına gelmez; sadece biraz küçümseyen bir merakla incelerler ya da Muggle Araştırmaları alanında araştırma yaparlar.

Evlerinde bulaşık makinesi ya da süpürge gibi dünyevi eşyalara ihtiyaçları olmamasına rağmen, büyü topluluğunun bazı üyeleri Muggle televizyonlarına bayılır. Hatta birkaç atılgan büyücü o kadar ileri gitti ki, erken seksenlerde, kendi televizyon kanalları olması umuduyla Britanya Büyücülük Yayın Şirketi’ni kurdular. Proje erken safhalarında Sihir Bakanlığı tarafından bir Muggle aletinde büyücülüğün yayınlanmasını teşvik etmeyi önlemek amacıyla yasaklandı. Proje halihazırda Uluslararası Gizlilik Statüsü’nü ciddi bir şekilde ihlal etmeyi neredeyse garantiliyordu.

Bazıları gerekçeleriyle birlikte bu kararın tutarsız ve haksız olduğunu düşündü. Böylece, çok sayıda radyo yasal olarak büyücü topluluğu tarafından kullanılmak üzere değiştirildi ve düzenli büyücülük programları yayınlanmaya başlandı. Bakanlık Muggle’ların ara sıra Zehirli Dokunakula’nın nasıl budanacağı ya da lahana tarlalarından gnome’ların çıkarılmasının en iyi yollarını anlatan parçalar yakalamalarını kabullenmişti. Fakat radyo dinleyen Muggle topluluğunun Muggle televizyon izleyicilerine göre daha toleranslı, saf ve daha az ikna olduğunu söyledi. Bu anomalinin sebepleri uzun bir şekilde Profesör Mordicus Egg’in Dünyevi Felsefesi: Neden Muggle’lar Bilmemeyi Tercih Eder? kitabında incelenmiştir. Egg inandırıcı bir şekilde Muggle’ların bir şeyi gördüğünü sanmaktansa yanlış gördüklerine inanmayı tercih ettiklerini savunur.

Büyücülerin Muggle aletlerinden kaçmalarının bir diğer nedeni de kültürel yaklaşımdır. Büyülü topluluk büyü sayesinde kolayca yaptıklarını yapmalarını sağlayan – ve pek de zekice olmayan – birçok alete gerek duymadığı için gurur duyar. Birinin evini çamaşır kurutucu ve telefonlarla doldurması sihirsel yetersizliğin işareti olarak görülür.

Muggle teknolojisine karşı olan hoşnutsuzluğunun tek büyük istisnası arabadır – ve birlikte motorlar ve trenler – . Uluslararası Gizlilik Statü’sünden önce, büyücüler ve Muggle’lar aynı günlük taşıma araçlarını kullanırlardı: at arabaları ve yelkenli gemiler. Büyü topluluğu açıkça demode olan at arabalarını terk etmek zorunda kalmıştı. Yirminci yüzyılda yolları hızlı ve konforlu arabaların doldurmasını kıskanan büyücüleri inkar etmekse saçmaydı. Ve böylece sonunda Sihir Bakanlığı da araba filosu aldı, çeşitli kullanışlı büyülerle modifiye etti ve arabalardan çok hoşlandı. Birçok büyücü arabaları çocuksu bir tutkuyla sevdi, ve safkanlardan bazılarının hiçbir Muggle malına dokunmadığını iddia etmesine rağmen garajlarında uçan birer Rolls Royce olduğu keşfedildi. Yine de, birçok ekstrem anti-Muggle büyücüler bütün motorlu taşıtlardan kaçındı; Sirius Black’in motosiklet sevdası sert mizaçlı ebeveynlerini sinirlendirdi.

Büyü Dünyası’nın teknoloji hakkındaki düşüncelerini öğrendik. Peki siz teknolojinin büyüyle buluşması hakkında neler düşünüyorsunuz?