Harry Potter evreni birçok detayıyla insanları büyülemeye devam ediyor. Yenilen yemekler de çoğu zaman sıkıcı Muggle yemeklerinden çok daha farklı. İşte Potter’ın yediği yemekler arasında en iyilerinden ve en kötülerinden bir seçki!
Hogwarts’ın Büyük Salonu’nun dev kapılarından geçip dört büyük binaya ait masaların yanına geldiğinizi hayal edin, pek çoğunuzun zihninde ışıl ışıl şamdanlar, hepsi birbirinden lezzetli görünen tabaklar dolusu yemekler ve tatlılar, kadehlerde bal kabakları belirdiğine eminiz. Sihir dünyası denince birkaç asa hareketi ile harekete geçip yemek karıştırmaya başlayan kepçeler kadar o yemeklerin iştah kabartan görüntüsü de geliyor olmalı. Kokuları bile burnumuza geldi gibi. İşte Wizarding World sitesinin hazırladığı, bizim de sizler için Türkçeleştirdiğimiz bu yazı da böyle iştah açısı anlar kadar burnumuzu tıkamak isteyebileceğimiz berbat lezzetler de içeriyor.
Mrs. Weasley’nin ev yemeklerinden, Hogwarts’ın sonsuz lezzetleriyle dolu ziyafetlerine kadar, Harry Potter kesinlikle bu ziyafetlerden payına düşeni aldı. Ancak aynı zamanda, bu yolculukta daha az leziz yemeklere ve pek de tatlı olmayan ağız dolusu lezzetlere de katlanmak zorunda kaldı, bu nedenle ona bir iki dilim pekmezli tart teklif etmeyecek kadar kin tutamayız.
İşte Harry’nin unutulmaz yemek anılarından bazılarının özeti…
Privet Drive’da yaşarken Harry çoğu zaman Dursleylere yemek pişirmek zorunda kalmasına rağmen genelde kendi tabağını pek dolduramıyordu. Kedi kapısından ittirilen bir kap soğuk konserve çorba, domuz rostosu kokusuyla kaplı bir mutfaktan ona layık görülen peynir ekmek, bir greyfurtun en küçük çeyreği: Bunlar Petunia Teyze’nin Harry beslediği türde yemeklerdi. Ve ikramlar da açıkça çok yetersizdi. Ucuz bir limonlu meybuz, Dudley’nin bol katmanlı bir şekerlemeyi istememe ihtimali kadar nadirdi. Erimiş dondurma ve artıklar, Harry’nin umduğunun en iyisiydi.
Molly Weasley’nin mutfağında hazırlanmış bir yemek ise tamamıyla farklı bir konuydu.
Weasleylerde Harry patlayana kadar yiyebilirdi ve öyle de yapıyordu: Sekiz ya da dokuz sosis ve üç haşlanmış yumurta ile kahvaltı, istediği herhangi bir şeyden dördüncü porsiyon, terayağlı tost ve bol pastırmalı sandviç, yaz turtaları ve salataları, ve hatta dev bir plaj topu büyüklüğünde özel olarak hazırlanmış altın Snitch doğum günü pastası.
Hatta Mrs. Weasley’nin aşçılığından daha iyi bir şey varsa o da yemeklerin Harry’ye olan derin sevgisi ile hazırlanmış ve onu gerçekten seven insanlarla dolu bir masada servis edilmesiydi. Bu gerçekten lezizdi.
Ancak Mrs. Weasley’nin yemekleri dahi, Neredeyse Kafasız Nick’in Ölüm Günü Partisi’ne katılmış bir grup yaşayan konuğu kurtarmaya yetmiyor.
Diğer katılımcıların hepsi uzun zamandır ölü olunca ve en çürümüş ve berbat kokulu yemek artıkları dışında hiçbir şeyi tadamadıklarında, dev bir doğum günü pastası ile durumu tatlandıramazdı. Neredeyse Kafasız Nick’in doğum günü pastası kendi korkunç tarzında muhteşem olmadığından değil. Dev, gri ve mezar taşı şeklinde bir pasta üzerinde konuşmaya değer, değil mi? Ve ayrıca kulağa ziyafetin kalan rezilliğinden çok daha iyi geldiğini tahmin ediyoruz- çürümüş balık, kurtlu sakatat yahnisi ve küflenmiş peynir.
Mrs. Weasley’nin dev Snitch pastası unlu mamul sevgisinin zirvesinde olabilirdi, ancak Harry’nin aldığı ilk doğum günü pastası değildi. Hayır, bu onur -en azından Harry’nin hatırlayabildiği kadarıyla- Rubeus Hagrid’e aitti.
İri, yapışkan, çikolatalı ve olduğu gibi hafifçe ezilmiş, Harry Hagrid’in (muhtemelen) pişirdiği ve Kaya’daki Kulübe’ye getirdiği pastayı yemeye oturduğunda, bu pasta hayatındaki bir değişiklik denizine işaret ediyordu. Ayrıca, yıllar süren korkunç doğum günlerinden sonra, beraberinde söylenenlerle birlikte, 11 yaşına girmeyi kutlamak için yanmış sosisler ve ezilmiş bir kekin etrafında Hagrid ile oturup Hogwarts hakkında bilgi edinmekten daha iyi bir yol düşünemiyoruz.
Doğum günü pastası belki de bir sefere mahsustu. Ya da belki de Harry’nin doğum günü pastası alması o kadar nadir bir olaydı ki pastanın tadı çok lezzetli gelmişti. Çünkü genel olarak konuşursak, Hagrid’in yemekleri arzu edilen pek çok şey bıraktı.
Kaya kurabiyeleri dişlerini kıracak kadar sertti ve hayvani sandviçleri, daha çok tutkala benzeyen pekmezli şekerlemeyi ya da Hermione’nin içinde bir pençe bulduğu daha yahniyi denemeyi hayal bile etmedik.
Büyücülük Dünyası’nın en büyük tatlı dükkânı Honeydukes, raflarına o kadar çok şekerleme koymuştu ki tarif ederken bir ağzımız sulanıyor. Biber Şeytancıkları insanların kulakları ve ağızlarından duman çıkartıyordu. Bolca köpük ve krema dolu Çokotoplar. Şekerden tüy kalemler, nane diş ipleri, jöleli sümüklü böcekler, köpüren vızıltı arıları, buz fareleri, çikolatalı kurbağalar, nane kremaları, patlayan bonbonlar ve her türden şekerleme, karamel ve çikolata adı verilen havaya uçuran şetbet topları. Ron’un oraya gitmek için çaresizce çabalamasına ve Harry’nin gidemediği için hayal kırıklığına uğramasına şaşmamalı. O tatlı raflara erişmek için iyi paralar ödemeye razıyız, olası şeker komasını bir hayal etsenize.
Elbette, uzun ve açlıkla geçen aylar boyunca süren Hortkluluk avı sırasında bu tip atıştırmalıklar bulmak mümkün değildi. Aslında, o uzun ve aç aylar boyunca herhangi bir çeşit yiyecek bulmak neredeyse imkânsızdı, Hermione elinden gelenin en iyisini yapsa da Ron müteşekkir değildi. Mrs. Weasley’nin ev yemeklerini özlediği için onu suçlayamayız, ancak yine de Ron’un o dönemki tavırları korkunçtu.
Bahsi geçen berbat balık, Harry’nin yakaladığı ve Hermione’nin sotelediği turnabalığı olup Ron’un hiçbir katkısı olmadan piştiği için Hermione’nin öfkesine hak veriyoruz.
Ve yine de, ciddi seviyelerdeki açlığın insanın sağlığı konusundaki etkileri de küçümsenemez. Günde üç öğüne ve ev konforuna alışkın bir çocuk olan Ron için açlık, Hortkuluk avının kasvetli gerçekliğiyle birleştiğinde korkunç sonuçları olan tavrını açıkça şiddetlendirdi.
Hortkuluk avının kemiren açlığı Harry’nin en kötü yiyecek (veya yiyecek eksikliği) anıysa, en iyi anı seçmek neredeyse imkânsızdır. Ve bu tamamen Hogwarts şölenleri yüzünden. Bu ev cinleri kesinlikle yemek hazırlamayı biliyorlardı.
Mrs. Weasley’nin şimdiye kadar pişirdiği her lezzetli lokmayı alın, üzerine tatlı ikramlar ekleyin, arkadaşlarla dolu bir masada servis yapın ve işte Hogwarts ziyafeti tarifiniz. Dönemin başlangıcı, Cadılar Bayramı, Noel, bütün o Noel Balosu tabağınıza özel fantazi, dönem sonu kutlamaları. Kahvaltılar, sandviçler, akşam yemekleri ve pudingler – Hogwarts, Harry’ye o kadar lezzetli anlar yaşattı ki, listeyi daraltmak zor bir iş. Ama Büyük Salon’a ilk adım attığında Privet Drive’da geride bıraktığı hayat göz önüne alındığında, Harry’nin ilk Hogwarts karşılama şöleninin muhtemelen en iyinin en iyisi olduğunu söylemeliyiz.
“Harry’nin ağzı sonuna kadar açıldı. Artık önlerindeki tabaklar yiyecekler doluydu. Daha önce hiç aynı anda yemek isteyebileceği bu kadar çok yemeği bir arada görmemişti: dana rosto, tavuk rosto, domuz pirzolası ve kuzu pirzolası, sosisler, domuz pastırması ve biftek, haşlanmış patates, fırında patates, patates kızartması, Yorkshire puding, bezelye, havuç, soslar, ketçap, ve ilginç sebepler nedeniyle naneli zırvalar.” – Harry Potter ve Felsefe Taşı
Siz Harry Potter dünyasından hangi yiyecekleri tatmak isterdiniz? Yorumlarınızı bizlerle paylaşmayı unutmayın!
Kaynak: Wizarding World
Yorumlara bak
Ron'un annesini evime aşçı olarak tutmak istiyorum
Bende
En kötüsü kesinlikle Ölüm Günü Partisiydi
Yemek bile değildi