Harry Potter dünyasında kurtadamları bol bol görmüştük. Bildiğimiz üzere Remus Lupin bir kurtadamdı, Fenrir Greyback de öyle. Gelin kurtadamların özelliklerini derinlemesine inceleyelim ve Lupin – Greyback farkını gözler önüne serelim. Üstelik J.K. Rowling’in kaleminden!
Kurtadamlar dünya çapında mevcuttur ve ait oldukları büyücü topluluklarından genelde dışlanmışlardır. Kurtadamları avlamaya veya üzerinde çalışma yapmaya çalışan cadı ve büyücülerin bir saldırıya uğrama ihtimali ortalama bir Muggle’dan daha fazladır. On dokuzuncu yüzyılın sonlarına doğru, kurtadamlar üzerinde büyük İngiliz otoritesi Profesör Marlowe Forfang, kurtadamların davranışları hakkındaki ilk geniş çaplı çalışmasını tamamlamıştır. Üzerinde çalışmayı başarabildiği neredeyse bütün kurtadamlar daha önceden büyücü olup ısırılan insanlardı. Kurtadamlardan öğrendiği başka bir şey de Muggleların daha farklı bir tata sahip olmalarıydı. Mugglelar yaraları yüzünden ölmeye çok yatkındılar, büyücüler ise kurtadam olmak üzere genelde hayatta kalıyorlardı.
Sihir Bakanlığı’nın kurtadamlar üzerindeki poltikiları daima düzensiz ve yetersiz olmuştur. Kurtadam Kod Yönetmeliği 1637’de geliştirilmişti. Kurtadamlar işaretlenmeliydi ve kimseye zarar vermeden her ay kendilerini güvenli bir şekilde kilit altına almalılardı. Şaşırtıcı olmayan bir biçimde, kimse Kod’a ismini yazdırmadı, kimsenin Bakanlık’a giderek kurtadam olduğunu itiraf edecek hali yoktu. Daha sonraları da Kurtadam Kayıtlarının başına dert olan bir durumdu. Yıllar boyunca Kurtadam Kayıtları, her kurtadamın isminin ve kişisel detaylarının olması gereken yer, tamamlanmamış ve sağlam bir kaynak olmaktan uzak kalmıştı. Birçok yeni ısırılan insan durumları gizlemeyi ve kaçınılmaz utanç ve sürgün duygularından kaçmayı seçmişti. Kurtadamlar, yıllar boyunca Sihirli Yaratıkların Düzenlenmesi ve Denetimi Dairesi tarafından Yaratık ve İnsan sınıfları arasında gidip gelmişti. Kimse bir kurtadamın insan ya da yaratık olarak sınıflandırılması konusunda bir fikir sahibi değildi. Bir noktada, Kurtadam Kayıt ve Kurtadam Yakalama Birimi, Yaratık olarak sınıflandırılması gerektiğini düşündüler. Fakat aynı zamanda Kurtadam Yardım Servisi, İnsan sınıfını savunuyordu. Kimse kendini Yardım Servisi olarak göstermedi, Kayıt’a ismini yazdıranların çok az olmasıyla az sebepten dolayı, ve sonunda Servis kapandı.
Kurtadam olmak için, başka bir kurtadam tarafından dolunay zamanındaki kurt formundayken ısırılmak gerekir. Kurtadamın salyası kurbanın kanıyla karıştığında zehirlenme meydana gelir.
Birçok Muggle mit ve efsanelerindeki kurtadamlar çok az da olsa gerçeklik barındırsa da genellikle yanlış tasvir edilmiştir. Gümüş kurşunlar kurtadam öldürmez fakat toz haline gelmiş gümüş ve geyik otu karışımı taze ısırığın üzerine uygulanırsa yarayı “mühürler” ve kurbanın kanamadan ölmesini önler – Yine de trajik hikayelerin de anlattığı üzere kurbanların kurtadam olarak yaşamaktansa ölmek için yalvardığı durumlar vardır.
Yirminci yüzyılın ikinci yarısında likantropinin yan etkilerini yumuşatmak için birkaç iksir bulunmuştur. En başarılısı ise Kurtboğan İksiri olmuştur.
Bir kurtadamın aylık dönüşümü çok acılıdır ve eğer dikkate alınmazsa birkaç günlük solgun cilt ve hastalığa sebep olur. Kurt formlarındayken, bir insanın doğru ve yanlışı ayırabilen insan sezgileri yok olur. Yine de, kalıcı olarak etik duygusunu kaybettikleri söylenemez (bazı otoritelerin, Profesör Emerett Picardy’nin Kurt Kanunsuzluğu: Neden Kurtadamlar Yaşamayı Hak Etmez kitabındakinin aksine). İnsan formundayken, herhangi bir insan kadar iyi ve nazik olabilirler. Bir başka şekildeyse, insan hallerindeyken bile tehlikeli olabilirler, Fenrir Greyback durumundaki gibi, bir insan olarak amacının ısırmak ve sakatlamak olması ve tırnaklarını bilinçli olarak pençe gibi keskinleştirmesi gibi.
Hala insan formundaki bir kurtadam tarafından saldırıya uğranırsa, kurban belli başlı yumuşak, kurtumsu karakteristik özellikleri gösterebilir; Çiğ ete düşkünlük gibi. Fakat uzun dönem hastalıklara sahip olmazlar.Yine de, kurtadam tarafından yapılan herhangi bir ısırık ya da çizik geçmeyen yaralar bırakır. Kurtadam ya da insan formunda olmasından bağımsız bir durumdur.
Hayvan formundayken, bir kurtadam neredeyse normal bir kurttan ayırt edilemez. Yine de burunları biraz daha kısa olabilir ve gözbebekleri daha küçüktür (ikisinde de görüldüğü gibi daha “insan” hali) ve kuyrukları geniş ve kabarık olmaktansa daha sönüktür. Asıl fark ise davranışta görünür. Gerçek kurtlar çok saldırgan değildir, ve yerel hikayelerin çoğunluğundaki düşüncesiz avcı görüntüsü, şimdilerde büyücüler tarafından gerçek kurtlar yerine kurtadamlar olarak tanımlanır. Bir kurtun bir insana saldırması, olağanüstü bir durum yoksa pek olası değildir. Diğer taraftan bir kurtadam özellikle insanları hedef alır ve diğer yaratıklar için pek tehdit sayılmazlar.
Kurtadamlar genelde kurtadam olmayanlara saldırarak ürerler. Kurtadamların imajı yüzyıllar boyunca o kadar kötü kalmıştır ki çok azı evlenip çocuk sahip olabilmiştir. Yine de, bir kurtadam insanla evlenirse kurtadam özelliklerinin çocuklarına yansıdığına dair hiçbir işaret görülmemiştir.
Bir merak uyandırıcı durum ise şudur: Eğer iki kurtadam dolunayda buluşur ve ürerlerse ( o kadar nadirdir ki bilinen iki durum vardır.) çocukları kurt yavruları olur. Gerçek bir kurtun her özelliğine ve daha yüksek bir zekaya sahip olurlar. Normal bir kurttan daha saldırgan olmazlar ve saldırı için insanları seçmezler. Böyle bir yavru grubu bir keresinde serbest bırakılmıştı, olağanüstü bir gizlilik içindeydi, ve Hogwarts’ın Yasak Ormanı’na salınmıştı. Albus Dumbledore‘un nazik onayıyla gerçekleşmişti. Yavrular güzel ve olağandışı zeki kurtlara dönüştüler ve bazıları hala yaşamakta, “Orman’daki Kurtadamlar” hikayelerine ilham kaynağı oldular – öyle hikayeler ki öğretmenlerin ya da hizmetlilerin yalanlamadığı hikayelerdi. Öğrenciler için cazip Orman’ın tehlikeli bilinmesi işlerine geliyordu.
Sizler Kurtadamlar hakkında neler düşünüyorsunuz? Bizlerle paylaşmayı unutmayın!