Neville Longbottom birçok karakterden daha fazla acı çekti ve daha fazla savaştı, yani kelimenin tam anlamıyla bir kahramandı. İşte Neville’in mutluluğu hak etmesinin sebepleri, gelin hep birlikte bakalım!
Neville ilk zamanlarda karmaşık ve zor durumlarda yüzümüzü güldüren bir karakterdi ve Hogwarts’taki ilk yıllarını kendini mümkün olabilecek tüm talihsiz durumların içine sokarak geçirmişti.
Bazen Harry, Ron ve Hermione bile onu ciddiye almıyordu. Ancak kitaplar ilerledikçe ve zaman geçtikçe Neville’in arkadaşlarının bile bilmediği kadar uzun süredir daha fazla trajedi ve hüzne katlandığı ortaya çıktı.
Ölüm Yadigarları’nda Neville güçlü arkadaşlıklar geliştirdi, Dumbledore’un Ordusu’nu yönetiyordu ve Voldemort’u alt etmek için de bütünleyici bir rol oynuyordu. Bununla birlikte Profesör Trelawney’nin “Karanlık Lord’u alt edecek güce sahip olan yedinci ay ölürken doğacak…” kehaneti de Harry kadar Neville’i de işaret ediyor olabilirdi bu yüzden Neville ‘diğer’ Seçilmiş Kişi olarak görülebilir.
Neville’in Hannah Abbott ile evlenip Hogwarts’ta Bitki Bilim profesörü olduğunu biliyoruz. Neville ve eşi Çatlak Kazan’ın yukarısında yaşıyor ve Neville sonunda hep hak ettiği mutlu sona kavuşuyor. İşte Neville’in mutluluğu herkesten daha fazla hak etmesinin sebepleri.
Felsefe Taşı’nda çoğumuz (muhtemelen Neville’in kendisi de) Neville’in neden Gryffindor’a seçildiğini merak ettik. Ancak merakımız o tavrını ortaya koyup şimdilik Voldemort’a karşı olmasa da yanlış olanı düşündüğü şeyin karşısında durduğunu görene kadardı.
“Bana salak diyemezsin! Kuralların dışına çıktığın yetmez mi? Hem herkese karşı direnmemi söyleyen sen değil misin?” Ron’un sabrı tükenmek üzereydi. “Ama bize karşı değil,” dedi. “Ne yaptığını bilmiyorsun, Neville.” Bir adım attı; Neville Trevor’ı yere bıraktı, kurbağa da hemen ortadan yok oldu. Yumruğunu kaldırarak, “Hadi bakalım,” dedi Neville, “Sıkıysa gel de vur. Ben hazırım!”
Harry Potter ve Felsefe Taşı
Serinin baş kahramanı olarak Harry’nin üstesinden gelmesi gereken zorlukları ve taşıması gereken ağır yükleri olacağını biliyorduk. Ancak öteki tarafta esrarengiz bir şekilde Harry’ninkini yansıtan trajik geçmişiyle diğer karakter Neville vardı.
Harry ailesini hatırlamıyorken ilk büyücü savaşında Bellatrix Lestrange ve diğer birkaç rezil Ölüm Yiyen tarafından akıllarını yitirene kadar işkence gören Neville’in ailesi de onu hatırlamıyordu. Anne ve babasını St. Mungo’s’da ziyaret etmek hele kendilerinin çocuğu olduğunu bilmezlerken ziyaret etmek Neville için çok acı verici olmuştur.
“Harry pijamasını giyerken, Neville’in yatağına baktı. Dumbledore’a verdiği sözü tutmuş, Ron ve Hermione’ye Neville’in annesi ve babasından söz etmemişti. Harry gözlüğünü çıkarıp dört direkli karyolasına tırmanırken, insanın hâlâ yaşayan ama onu tanıyamayan bir annesiyle babası olmasının nasıl bir şey olacağını düşündü. Kendisi yetim olduğu için çoğu kez yabancıların sempatisini kazanırdı, ama Neville’in horultularını dinlerken, onun bu sempatiye kendisinden fazla layık olduğunu düşündü.”
Harry Potter ve Ateş Kadehi
Voldemort’ın Ölüm Yiyenler’i Hogwarts’ın kontrolünü ele aldığında Neville okulda kalmayı tercih etti. Kaçmaya korktuğu için değil, kalmak ve tepki göstermek istediği için. Harry onunla tekrar bir araya geldiğinde Neville yara bere içinde, hırpalanmış ve her an harekete geçmeye hazır bir savaş kahramanı olarak çıktı karşımıza.
“Amycus adlı herif, bir zamanlar Karanlık Sanatlara Karşı Savunma olan, şimdilerde sadece Karanlık Sanatlar olan dersi veriyor. Biz, gözaltına alınan kişiler üzerinde, Cruciatus Laneti çalışmakla yükümlüyüz-” “Ne?” … “Evet,” dedi Neville. “Bu, bu yüzden oldu,” Özellikle yanağındaki depderin bir yarayı işaret ederek. “Yapmayı reddettim. Bazıları oldukça meraklıydı, sanırım; Crabbe ve Goyle bu işi sevdiler. Yanılmıyorsam, şimdiye kadar ilk defa herhangi bir derste sınıf birincileri oldular.”
Harry Potter ve Ölüm Yadigarları
Neville’i tam olarak kısa ve öz cümleleriyle tanımıyoruz. Yani, küstahlaşmak için mantıklı bir sebebi olana dek.
“Alecto, Amycus‘un kız kardeşi, şimdi herkes için zorunlu olan Muggle Araştırmaları dersini veriyor. Onun, Muggle‘ların hayvanlar gibi aptal ve kirli olduklarını ve büyücülere karşı saldırgan davranarak, onları nasıl gizlenmeye zorladıklarını, doğal düzenin nasıl yeniden kurulmaya başlandığını anlatmasını dinlemek zorundayız. Ben bu yarayı,” yüzündeki başka bir kesiği gösterdi, “onun ve kardeşinin kanlarında, ne kadar Muggle kanı olduğunu sorduğum için aldım.”
Harry Potter ve Ölüm Yadigarları
Neville, Dumbledore’un Ordusu’na katıldığı zaman ettikleri yemini çok ciddiye almıştı. Bu Neville için sadece arkadaşlarıyla takılıp yeni birkaç büyü öğrenmekten ibaret değildi. Bu karşı koymak ve savaşmak için bir eğitimdi. Bu hayatını ortaya koymak demekti.
“Hepimiz D.O.’daydık,” dedi Neville usulca. “Bütün amaç, Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen’le savaşmaktı, değil mi? Bu da gerçek bir şeyler yapmamız için ilk şansımız – yoksa hepsi bir oyun falan mıydı?” “Hayır – tabii ki değildi -” dedi Harry sabırsızca. “O zaman biz de gelmeliyiz,” diye noktayı koydu Neville. “Yardım etmek istiyoruz.”
Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı
Bellatrix Lestrange – ailesini mahveden kadın – tarafından saldırıya uğradığında bile pes etmedi Neville. Cruciatus Laneti’nin insanlara neler yapabileceğine bizzat şahit oldu Neville ve bu yüzden çoğu insandan daha çok korkması gerekiyordu bundan… Ancak o korkunun onu kontrol etmesine izin vermedi.
… Neville’e bakarken kendinden geçmiş, heyecanla canlanmış gibi görünüyordu. “Hayır, bakalım Longbottom annesiyle babası gibi çözülmeden önce ne kadar dayanabilecek… tabii, Potter bize kehaneti vermek istemiyorsa.” “SAKIN ONLARA BERME!” diye kükredi Neville, kendini kaybetmiş gibiydi, Bellatrix ona ve onu tutan kişiye asası havada yaklaşırken, tekme atıp kıvranıyordu. “SAKIN ONLARA BERME, HARRY!” Bellatrix asasını kaldırdı. “Crucio!”
Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı
Hermione çağının en yetenekli cadısı olarak bilinirken ve savunma büyüleri Harry’ye doğuştan verilmiş bir yetenek gibi görünürken (Lord Voldemort’un ardı arkası kesilmeyen tehditleriyle bir alakası yoktur yani tabi, değil mi?) Neville başarıya ulaşabilmek için çok çalışmak zorundaydı ki bu da onun başarılarını daha çok etkileyici yapıyor.
Aslında Neville artık D.O. toplantılarında hemen hemen hiç konuşmuyor, Harry’nin onlara öğrettiği her yeni uğursuzluk büyüsü ve karşı-lanete yorulmak bilmeden çalışıyordu; dikkatini var gücüyle toplamaktan tombul yüzü buruşmuş halde, yaralanır ya da kazaya uğrar mı diye düşünmeden, odadaki herkesten fazla çaba harcıyordu. Ürkütücü bir hızla gelişiyordu…
Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı
Neville gerçek bir Gryffindor ve insan ırkının en iyilerinden biri. Neville’in bu cesaret sembolü elinde asa sallayarak koşmaktan ibaret değil, kendi mücadelesini kendisinin seçmesiyle alakalı. Neyin önemli olduğunu bilmekle ve bunun için savaşmayı gönülden istemekle alakalı. Özellikle belirli bir düşmana karşı…
“Sana ancak cehennem tamamen buz tuttuğunda katılırım,” dedi Neville. “Dumbledore‘un Ordusu!” diye haykırdı ve Voldemort‘un Susturma Büyüsü‘nün engel olamadığı kalabalıktan sevinç çığlıkları geldi.
Harry Potter ve Ölüm Yadigarları
Neville Longbottom hakkında siz ne düşünüyorsunuz? Görüşlerinizi bizimle paylaşmayı unutmayın!
Ayrıca bu yazılar da ilginizi çekebilir: