Stephen King: Çocuklar 200 Yıl Sonra Dahi Harry Potter İçin Deli Olacaklar mı?

Entertainment Weekly, 11 Temmuz 2003’te usta yazar Stephen King’le bir röportaj yaptı. King’e Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı hakkındaki fikirlerini sordular.

Stephen King, EW’nin özel sayısında yayınlanacak eleştiri yazısından önce Zümrüdüanka Yoldaşlığı kitabına dair çok özel açıklamalarda  bulundu.

Bakalım Stephen King bu röportajda neler söylemiş.

* * *

S- Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı da diğer kitaplar kadar iyi miydi?

C- Evet. Aslında biraz daha iyiydi. Biraz daha karanlıktı ve aynı zamanda Rowling’in o nüktedan ve kara mizahi tarafının belirgin olduğu bir kitaptı. Ancak Rowling’in evreninde, normal birinin son derece ölümcül ve doğaüstü bulacağı yaratıklar yan yana durup, sabırsızca ama birbirlerine zarar vermeden zaman geçirebilirler. Bakanlıkta uçuşan departmanlar arası büyülü kağıt uçaklarla yapılan iletişimden bahsetmiyorum bile.

S- İnceleme yazınızda hiç spoiler var mı?

C- Ağzından yel alsın! Ama birkaç spoiler varsa bile ne fark eder? Yazı yayınlanana kadar, Harry Potter çılgınlarının yüzde 90’ı çoktan 5. kitabı bitirmiş ve 6. kitabın ne zaman çıkacağını sormak için Bayan Rowling’e mektup yazmaya başlamış olurlar.

S- Bu kitap 3. ve 4. kitaplardan daha iyiydi diyorsunuz yani? Peki sizce hâlâ gelişmesi gerekiyor mu? Daha iyi olabilir mi sizce?

C- Kesinlikle evet. Her ne kadar şimdi kariyerinin zirvesinde olsa da, Rowling sıkça umursamaz ve ilginç şekilde -ama sevimlice- kendine güvensiz.

Cümlelerindeki zarflar genellikle bu özgüvensizliği belli ediyor. Harry’nin vaftiz babası Sirius daima ‘sinirlice’, Bayan Weasley ‘hızlıca’, Tonks ise ‘ciddiyetle’ konuşuyor. Harry’nin kendisiyse genellikle ‘sessizce’, ‘anında’, ‘gergince’ ve sıklıkla da -o an yaşanan duruma bağlı olarak- ‘öfkeyle’ söz alıyor.

Bu küçük sözcük seçimi hataları hataları, rahatsız edici olmaktan çok sevimliler. Bunlar, bir hikâyecinin anlık gelip gider fikirleri yakalamaya çalışırken ve bir yandan da kendi hayatını yaşamaya çalışırken yapabileceği makul hatalardır. Bayan Rowling, yine de daha iyisini yapabilir. Para konusu da düşünülünce muhtemelen yapmalı da. Biz elbette okuduk, anladık ve keyif aldık. Üstelik, 3. bölümün bile sonuna gelmeden, Harry’nin tamamen, kesinlikle ve genellikle sinirli bir genç adam olduğunu anlayamadıysak, yeterince dikkatimizi vermemişiz demektir.

S- Çocukların, özellikle 10 yaşının altındaki çocukların kitapları okumaması gerektiğiyle ilgili çok ciddi tartışmalar oldu. Sizin bu konudaki görüşünüz nedir?

C- Fikrim, annemden aktarıyorum: “Eğer okuduklarını alıyor ve eğleniyorsalar, bırak okusunlar.” Yine aynen aktarıyorum: “Eğer onlara kâbuslar gördürüyorsa, kitabı al ellerinden.”

Bu kitapları, çocuklarım 5, 7 veya 9 yaşındayken okumaları için onlara verir miydim? Tereddütsüzce evet. Engellemek onu istemelerinin önüne geçemezdi. Korku faktörleri Harry, Hermione ve Ron’un düzgün tavırlarıyla fazlasıyla dengelenmişti. Eğer kitapların bir görevi de hayat dersleri vermekse, Harry Potter kitapları baskı altında nasıl davranmak gerektiğini öğretir. Rowling bunu öğüt vermeden yapıyor hem de. Harry ve arkadaşları bana gayet gerçek çocuklar gibi geldi, alelade birer kitap karakteri gibi değil.

Daha ilginç bir soru ise Bayan Rowling’in çocuklar için kitap yazmaktan ne zaman yetişkinlere de hitap eden bir kitap yazmaya başladığıdır. Mark Twain’in Tom Sawyer’den Huckleberry Finn’e ve Lewis Carroll’un Alice Harikalar Diyarında’dan Aynanın İçinden’e geçişi gibi örneğin. Bana kalırsa bu bilinçsizce gelişen bir süreçti ve 3. kitapla başlayıp 4. kitapla devam etti ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı’nın sonuna doğru bitti.

S- Zümrüdüanka Yoldaşlığı ile ilgili en iyi şey neydi?

C- Bu kitap kesin bir başarı. İyi bir fantastik roman iyi bir kötü olmadan olamaz. Ve Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen biraz fazlaca uzaktayken, yeni Karanlık Sanatlara Karşı Savunma hocası onun yerini gayet iyi doldurdu. Kibarca gülümseyen, ince sesli, kurbağa suratlı ve pençemsi bodur parmaklarıyla ve yapmacıklı tavırlarıyla oldukça iyiydi. Bir yandan sonraki kötülüğünü merak ederken bir yandan da ne zaman hak ettiği cezayı bulacağını bekleyerek sayfaları çevirdik. Sonuçta, eğer bir hoca Harry’nin Quidditch oynamasını engelleyebiliyorsa her şeyi yapabilir.

S- Son olarak, kitaplar sizce ne kadar iyi? Sahiden ne kadar başarılılar?

C- Sanırım bunu Dumbledore’un Düşünseli’ne bakmadan kesin olarak kimse söyleyemez. Çocuklar 100 ya da 200 yıl sonra dahi Harry Potter için deli olacaklar mı? Bence bu kitaplar zamana meydan okuyacak ve sadece en iyilerin yerleşebildiği rafta yerini alacak.

Stephen King’in verdiği cevaplar hâlâ güncelliğini koruyor gibi. Özellikle zarf kullanımları hakkında… Siz ne dersiniz?

ilginizi çekebilir:

8 Büyük Yazarın Gözünden Harry Potter’ı Baştan Yazmak