Karanlık Sanatlara Karşı Savunma Sınıfları Nasıl Tasarlandı?

Bir böcürtün şekil değiştirmesinden daha fazla öğretmen değiştiren Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersinin yer aldığı sınıflar da her yıl gelen yeni öğretmene göre özel olarak düzenlendi. Peki bu değişimler ve yenilikler nasıl tasarlandı! Hadi gelin detaylara hep birlikte göz atalım.

Jody Revenson’un Harry Potter: Filmlerden Sihirli Mekanlar (Harry Potter: Magical Places from the Films) kitabından alıntıdır.

Harry Potter ve Felsefe Taşı‘nda, Profesör Quirrel’ın Karanlık Sanatlara Karşı Savunma sınıfının çekimleri Lacock Manastırı’nın, on üçüncü yüzyılda rahibelerin ateş yakmasına izin verilen tek odası olan ısınma odasında yapıldı. Ancak Stuart Craig ‘Sette çekim yapmak, tüm ekibi toplayıp belli bir lokasyona götürüp çekim yapmaktan çok daha kolay, bu yüzden Sırlar Odası filmi için Karanlık Sanatlara Karşı Savunma sınıfı inşa ettik’ diyor. Tasarımcılar ısınma odasınının aynısını yaratmadılar, bunun yerine tasarımı en baştan, akıllarındaki, odanın heykelsi niteliği ve aynı zamanda aşina oluşuna yönelik iki yeni konseptle yaptılar.

‘Her yeni Karanlık Sanatlar profesörüyle birlikte değişmesine rağmen, tanıdığımız bir odada olmak oldukça güzel.’

Craig için, şekil son derece önemli.

Craig’in tasarımı boş bir sayfa kağıtla başladı.

‘Öylesine karalamaya başladığım denemelerimden biriydi ve keresteden kocaman kirişlerin desteklediği çok dik ve çift eğimli çatıyı tutan kafes kirişleri fikrini buldum. Bu çatı hattında bir tavanarası odasıydı.’

Craig, aklında odanın gelişimini kamera çekimiyle sürdürdü.

“Setin, baktığınızda kafes kirişlerinin kıvrılan duvarların etrafında yayıldığı, kıvrımlı bir şekle sahip olmasına karar verdim.’

Işık da ayrıca önemli bir etmendi, bu yüzden bir tarafa devasa pencereleri ilave etti. Bundan sonra profesörün ofisini sınıfa bağlaması gerekti.

Merdivenlerin üzerinde gotik bir kürsü şeklinde olan neredeyse üçgen şeklinde bir tavanarası Sırlar Odası’ndaki Karanlık Sanatlar profesörü Lockhart’a mükemmel şekilde uyuyordu.

‘Dramatik giriş ve çıkışlar yapabilen ve her daim aktör Lockhart’a sahne şeklinde tasarlanmış bir set oldukça uyuyordu.’

Craig ve Stephanie Mcmillan Karanlık Sanatlar profesörü her sene değiştiği için, sınıfı her gelen öğretmenin karakterini yansıtacak şekilde değiştirme şansına sahipti.

“Profesör Lockhart inanılmaz şekilde kibirli,” diye açıklıyor McMillan, “Bu yüzden odanın her yerinde kendine ait bir sürü fotoğraf, tablo ve yazdığı kitapları vardı.”

Fotoğraflar Lockhart’ı ekstrem durumlarda veya spor maceralarını sergiliyordu ve bu fotoğrafların büyük çoğunluğu hareket ediyordu.

“Üç metreye bir buçuk metre olan en büyük portreydi. Kendisini resmederkenki halinin olduğu bir portre fikri geldi aklımıza. Ve görsel efektler yardımıyla, Lockhart’ın portrenin içinden geçerek gireceğini umuyorduk.”

Sonunda ise sadece Lockhart’ın resim içerisindeki ikizine göz kırptığı sahne yer aldı.

McMillan Harry Potter ve Azkaban Tutsağı‘nda Profesör Lupin’in sınıfını tasarlamayı biraz zorlayıcı buldu . Lupin’e gerçekten bir doğa bilimcisi görüntüsü vermeye karar verdi.

“Seyahatlerinde bulmuş olabileceği, örneğin cam kubbe içindeki kafatasları gibi şeyleri koyduk.”

McMillan’ın ayrıca, film metninde yer alan plak-çalar, projektör sistemi ve Böcürtün içinde yer aldığı sandık gibi bir çok özel eşyayı hazırlama görevi de vardı.

“Fransız mobilya örneklerini, özellikle Art Nouveau çizgilerini inceledik ancak daha tehditkar görünmesi için olduğundan daha kısa ve kalın hatlarda yaptık.”

McMillan’a göre Harry Potter ve Ateş Kadehi‘nde ise Profesör Deli-göz Moody için set tasarlamak ise çok daha kolay oldu.

‘Tabi ki camdan yapılma gözü yüzünden bir lens teması işlemeye karar verdik bu yüzden, devasa büyüklükte asılmış optik cihazlar vardı.”

McMillan, Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı‘nda Profesör Umbridge’ın KSKS sınıfını ‘harika bir rahatlama’ olarak tanımlıyor.

‘Aslında hiçbir şey öğretmedi. Bu yüzden odada sihirli şekilde masalara dizilen kitaplar dışında, özel eşyalar olmayacaktı. Odada hiç dekorasyon yoktu. Bu yüzden, merdivenlerden çıkıp Umbridge’in ofisini gördüğünüzde bu gerçek bir şok olacaktı.’

Her profesörün özel durumlarına göre dekorasyon ihtiyaçlarına ek olarak, McMillan bir sınıfın temel ihtiyaçlarını da temin etti. Her sınıfın, üzerinde ayak ölçüsü olarak dikey bir çift çizme gibi sihirli detayların eklendiği döner kara tahtası vardı. On sekiz adet çift kişilik sıra bir defada otuz altı adet öğrencinin oturmasına imkan verdi. Aktörleri büyüdükçe, Stuart Craig ‘Yataklarını ve küçük okul sıralarıyla sandalyelerini büyütmek zorunda kaldık. Gerçekten de oldukça çabuk küçüldüler.’ diyor.

Peki ya siz bu Karanlık Sanatlara Karşı Savunma sınıflarının tasarımı hakkında ne düşünüyorsunuz? Favoriniz hangisiydi? Görüşlerinizi bizlerle paylaşmayı unutmayın!