Siyahi Hermione Tartışmalarına Son Nokta: “Hermione Granger Olmak”
|Hermione’yi siyahi bir oyuncunun –Noma Dumezweni– canlandırılmasıyla ilgili tartışmalar Harry Potter ve Lanetli Çocuk’un ön gösteriminden sonra da hiç duraksamadı. Bununla ilgili birçok yazımız var ve Hermione’nin siyahi bir oyuncu tarafından oynanmasının zamanının çoktan geldiğini de size açıklamıştık. Hadi bir kere de bunu Hermione hayranı olan bir blog yazarının tatlı sözlerinden dinleyelim!
Kendi bloğunuzun olmasının en güzel yanı, herkesin uygun bulduğu şeyi hiç umursamadan kendiniz ne isterseniz onu yazmaktır. Bu blog bana çok şey ifade ediyor; bazen bir megafon, bazen bir terapi grubu, bazen de bir ayna. Bazen sadece düşüncelerimin üzerinde çalışabileceğim, yazma konusunda pratik yapabileceğim ve söylenilmesi gerekenleri söyleyebileceğim bir yer.
Bugün Harry Potter hakkında konuşacağım. Harry Potter kitaplarını sanırım benim içinde bulunduğum nesil için özel olan bir şekilde seviyorum. Biz Harry, Hermione ve Ron ile birlikte büyüdük. Benim yaşadığım yerde insanlar bir süre boyunca gözlüklerine bant yapıştırıyorlardı. Arkadaşım Ateş Kadehi kitabımın ilk basımına zarar verdiğinde hüngür hüngür ağlamıştım. Gece yarısı çıkacak olan kitaplar için sırada beklerdik. Bir yıl önce, hayalimdeki iş için Pottermore’a başvurmuştum (o işi kim aldıysa – seni sonsuza kadar kıskanacağım). Babam bana Felsefe Taşı’nı okurdu, gece başucu lambam açık bir şekilde Sırlar Odası’nı okurdum. Azkaban Tutsağı’nı okurken hayali bir Hipogrif’im vardı. Tüm gece uyumayıp Ateş Kadehi’ni okurdum. Zümrüdüanka Yoldaşlığı’nı okurken güneş çarpmıştı. Melez Prens’i okurken inancımı yitirmedim. Ölüm Yadigarları’nı okurken uzun bir süre ağladım.
Yani, J.K. Rowling olmayabilirim ama kendimi tam bir Harry Potter kurdu sayıyorum. Ve bütün bu tartışmaların arasında bana, “Gerçek Hermione kim?” diye sorarsanız duraksamadan cevap verebilirim.
Gerçek Hermione benim.
Görüyor musunuz? Hermione.
Söyleyecek çok fazla şeyi olan kabarık saçlı bir kitap kurdu. İnsanlar onu anlamadığında ağlayan ama asla şiddetle kendisi olmaktan vazgeçmeyen. Ne zaman elime bir Harry Potter kitabı alsam, Hermione elimi tutuyormuş gibi hissederdim. Sorun yok, diye fısıldardı, iyi olanlar biziz.
Tabii ki filmler çıktığında J.K. Rowling kapıma gelip “Fiona! Hermione için birini arıyorduk ve sen orada olmadığın için doğru kişiyi bulamamışız gibi hissettim!” demediği için yıkılmıştım.
Bu yıkılmamın üstesinden geldiğimde, Emma Watson’ı Hermione olarak izlerken kalbim çarpıyordu. Tabii ki Emma benden daha güzeldi ve saçları benimkinden daha başa çıkılabilirdi, ama hala her adımda onda kendimi görüyordum. Malfoy’u yumrukladığında mutlu oldum. Baloda merdivenlerden aşağı inerken avazım çıktığı kadar bağırdım. Bir keresinde Harry’ye kitapla vurmuştu, o zaman mutlu oldum. Ron ile ilk kez öpüştüklerinde bağırdım. Şimdi bile bana Emma Watson’ın ağladığı bir Gif gösterirseniz ben de ağlarım. Çünkü o Hermione ve Hermione de benim.
Şimdi Harry Potter ve Lanetli Çocuk ön gösterimini Londra’da Palace Theatre’da yaptığı için, Hermione olarak Noma Dumezweni’nin, siyahi bir kadının, seçilmesiyle ilgili tartışmalar tekrar alevlendi. Birçok insanın bunu ırkçılıkları için çok ince bir örtü olarak kullansalar da gerekçeleri basit bir şekilde Noma Dumezweni’nin Hermione’ye benzememesi gibi görünüyor. Ve biliyor musunuz? Benim Hermione’im Noma’ya benzemiyordu. Ama milyonlarca başka genç kız için, milyonlarca genç siyahi Harry Potter hayranı için Hermione tam olarak Noma’ya benziyordu. Çünkü Noma Hermione ve Hermione ayrıca onlar.
Eğer birçok yeni kadının kendi düşündükleri ve tanıdıkları Hermione’yi görmesindeki güzelliği göremiyorsanız Hermione’yi hiç anlamıyorsunuz demektir. Hermione, kendini dışlanmış, uyum sağlayamayan ve hatalı hissetmiş her küçük kız için bir karakter. Hermione bir kadın. Açık sözlü, hatta geveze gibi görülen bir karakter – ama tabii hayatım üzerine bahse girerim ki Harry’nin daha çok repliği var. Hermione Muggle doğumlu, bir ‘bulanık’. Bunlarla ilgili tüm ayrımcılık ve eleştirilere karşı dayanıklı duruyor, ve ırkçılığı da karşı karşıya kaldığı ayrımcılık konularına yeni bir katman olarak ekliyor. Bu da siyahi kızların tanıyacağı ve deneyimleyeceği bir şey. Hermione bize zeki olmanın, geveze olmanın, siyahi olmanın sorun olmadığını göstermek için var. Farklı olmanın sorun olmadığını. Kendiniz olmanın sorun olmadığını.
Hermione, Emma Watson. Hermione, Noma Dumezweni. Büyük ihtimalle Hermione aynı zamanda J.K. Rowling. Hatta Hermione siz bile olabilirsiniz. Ve eğer bunu anlamıyorsanız ve tüm kalbinizle bunu desteklemiyorsanız, Hermione’yle ilgili hiçbir şeyi anlamamışsınız demektir.
Kaynak: theescapologistsdaughter
:’) Çevirebilseydim bu yazıyı çevirir ve bir şekilde J.K.Rowling’e yollardım, bir şekilde okumasını sağlardım.
http://theescapologistsdaughter.co.uk/2016/06/being-hermione/
Bu cevabı yeni gördüm. Twitter’dan hem çevrilmiş yazıyı hem de orijinal yazıyı gönderdim. Umarım o da okur :))
Bir dakika bu yazı çeviri, orijinali ingilizce. Hmm evet batırdım sanırım biraz 😀 Neyse sildim twitter dan da yahu ben bu yazı Yağmur Kırlangıç’a ait sanmıştım. “Fiona” detayını atlamışım, tabii kaynağı da o.O
Gerçekten iyi bir anlatım yapmış kız. Özellikle de son paragrafın hakkını vermemiz lazım. Çeviriniz için teşekkürler.
Yazıyı okurken ağladım?Çok teşekkürler bu FC de okuduğum yazıların en güzellerinden biriydi Muhteşem bir yazı❤️
Tam da ilk Harry Potter kitabımı okuduğumdan beri hissettiklerimi fakat dile getiremediklerimi anlattı.❤
Ama bende kendimi Hermione olarak hissediyorum .Kitap okumayı severim.Haksızlıklara karşı dururum . Ama haklısın Hermione olmak siyah veya beyaz olmayı içermez .
İlk Harry Potter kitabını okurken Hermione kompartımandan içeri girmişti ve o an Hermione nin çnemli olacağını hissetmiştim. Onun o konuşmalarını Harry ve Ron onu küçümserken içimden Hermione baş karakter olsada olmasada Harry den daha çok seveceğimi anlamıştım . Hermione her konuya girdiğinde doğru bir şey söylüyordu ve eğer Harry ve özellikle Ron onu kıskanıyorsa bu onların sorunudur , Hermione nin değil. LeviosA değil LeviOsa bu sahneyi defalarca izledim Winggardium leviosa bu cümleyi defalarca okudum. Hermione harikaydı kuşkusuz en sevdiğim karakter . Harry ve Ron ateş kadehi dışında Hermione yi kendilerinden bir şekilde soyutluyorlar. Harry nin kendisinden dinledik bunu , ama Hermione tek başına kaldığında bile asla yıkılmadı. Çünkü Hermione tek bir şey değil BAŞ KARAKTERİN ARKADAŞI DEĞİL. Hermione kendi hikayesinin baş karakteri .
Mükemmel 2. Resim tam bir harmonie olmuş